Jolanda

Lieve Jo, Als er één iemand verdient dat er een blog aan haar wordt gewijd, dan ben jij het. Er vliegen zoveel gedachten en herinneringen door mijn hoofd, maar het kost me moeite om de juiste woorden te vinden. Woorden die omschrijven hoe geliefd je was en wat voor leegte je nu achterlaat. Maar ik … Lees verder Jolanda

Hotel

‘Gaat ge nog iets schrijven over deze reis naar Napels’, vraagt de ene helft van de afdeling Tilburg me. Nou nee, is mijn eerste reactie. Napels is een geweldige stad, we hebben veel gezien en gedaan maar echt spannende dingen zijn er niet gebeurd. Afgezien van een kleine struikelpartij is er niemand ter aarde gestort, … Lees verder Hotel

Probleemgeval

‘Kijk nou wat ze mijn man heeft gestuurd’, zegt E. ontdaan als ze me een appje laat lezen. E. en haar man zijn al jaren bevriend met een buurtgenoot die beroepshalve veelvuldig in aanraking komt met mensen die in de problemen zitten. Soms verleent hij deze vrouwen, het zijn altijd vrouwen, onderdak totdat ze zelf … Lees verder Probleemgeval

Katze

Twee zomers geleden verscheen hij voor het eerst in mijn leven. Rustig zittend op het dak van het schuurtje in mijn tuin, zijn aandacht gefocust op de klimop. In die klimop wonen vogeltjes die zich natuurlijk niet lieten zien zolang de kat zich in mijn tuin bevond. De kat, die ik al snel Katze noemde, … Lees verder Katze

Herinneringen

Vriendin A. meldt op Facebook dat we geen vriendschapsverzoeken van haar moeten accepteren, want ze is gehackt. Omdat ik de laatste tijd meer van dit soort berichten heb gelezen, check ik meteen of er meer accounts bestaan onder mijn naam maar gelukkig is dat niet het geval. Bij het bekijken van de zoekresultaten zie ik … Lees verder Herinneringen

One line a day

December 2018. In een leuk winkeltje in het centrum van Den Haag koop ik een dagboekje. Het is zo’n boekje waarin je vijf jaar lang iedere dag een zin kan schrijven over iets dat het herinneren waard is. Of over iets dat je bezighoudt. Eén (of twee) zinnetjes per dag, hoe moeilijk kan dat zijn. … Lees verder One line a day

Video Conference

Bij het opruimen van bestanden op mijn laptop, kwam ik onderstaande tekst tegen. Jaren geleden geschreven voor mijn werkgever. Tegenwoordig doen we niet meer aan VC maar zitten we sinds Covid te vergaderen via Teams, maar ik zie mezelf nog steeds niet graag in beeld verschijnen. De Video Conference, een geweldige uitvinding! Niet meer urenlang … Lees verder Video Conference

Koffer

Sinds de verhuizing naar Den Haag drie jaar geleden, ligt er een grote koffer onder mijn bed. Het is de koffer die J. noodgedwongen in Madrid moest kopen, omdat zijn oude koffer op de eerste dag van de vakantie van ellende uit elkaar viel. De oude koffer waarvan hij vond dat ‘ie nog best wel … Lees verder Koffer

Saudade

Als ik aan Portugal denk, dan denk ik aan Komrij, Slauerhoff, Nooteboom en Pessoa. Aan Pedro en Inês, Hendrik de Zeevaarder, fado en de slavernij. Dat ik niet in eerste plaats denk aan het landschap van het land en zijn dorpen, steden en inwoners komt door een bevlogen reisleider die veel (en lang) over deze … Lees verder Saudade

De wet van Murphy

Het is 02.53 uur en ik word wreed gestoord in mijn slaap door een piepend geluid. Verdwaasd kijk ik op mijn telefoon in de veronderstelling dat de wekker afgaat, maar dit blijkt niet het geval te zijn. Ik stap uit bed en ga in de hotelkamer op zoek naar de oorsprong van het irritante geluid … Lees verder De wet van Murphy