Annie

De eerste keer dat ik Annie zag, was op het vliegveld van Napels. Een struise blondine van onbestemde leeftijd met een handtas stevig in haar rechterhand geklemd.  Gedurende de reis leken tas en Annie onafscheidelijk te zijn, waardoor ik haar al gauw ‘Annie met d’r tassie’ noemde. Naast een tassie had Annie een reisgenoot meegenomen, die haar met argusogen in de gaten hield. Al gauw bleek waarom. Annie raakte nogal eens zoek, al lag dat niet aan haar maar aan de reisgenoot. Want tijdens het diner biechtte hij op dat hij ooit eens tegen de buschauffeur had gezegd dat Annie in de bus zat, terwijl de schat zich nog op de trappen van het hotel bevond. En dit was niet enige poging om van Annie af te komen. Omdat we de volgende dag naar de Eolische eilanden zouden vertrekken, leek een aanstaand drama niet ver weg. De tafelgenoten, waaronder ik, waren de beroerdste niet en bedachten verschillende manieren om definitief afscheid te nemen van Annie. In haar bijzijn, zodat ze op alle scenario’s was voorbereid. Een val van de boot, gestruikeld en in de vulkaan gedonderd of verdronken in het stinkende bronnenbad op Vulcano. Mogelijkheden te over. De schreeuwende koppen in de kranten hadden we ook al verzonnen: ‘Horrorvakantie Nederlanders, waar is Annie! Zij werd voor het laatst gezien op de flanken van de Stromboli, alleen haar handtas is teruggevonden. Diepbedroefde reisgenoot hoofdverdachte in dit drama! Weet J. uit Z. meer?’ En ik zou een boek gaan schrijven met de titel ‘Hoe Annie van Stromboli verdween.’

De trip naar de eilanden verliep voorspoedig, maar het gevaar lag op de loer. Eerst sloeg de zonnebril van Annie bijna overboord met Annie er achteraan.  Op het eiland Lipari sloeg de paniek toe omdat we alleen de reisgenoot zagen lopen en Annie in geen velden of wegen te bekennen was. De reisgenoot was haar uit het oog verloren, zei hij. Daar geloofden wij natuurlijk niets van. Gelukkig had Annie zich voor het dreigende onheil verstopt en kwam ze op tijd opdagen voor de terugreis.

De laatste keer dat ik Annie zag, was op Schiphol. Met haar reisgenoot en een nieuw tassie. Annie redt zich wel, daar ben ik van overtuigd.