Afgelopen zaterdag stond een ‘diner met matties’ op het programma. Geen deurmatties maar vrienden, voor alle duidelijkheid. Plaats van handeling: Amsterdam. Omdat ik er geen zak aan vind om ’s avonds laat een trein te moeten halen terwijl het nog hartstikke gezellig is, boek ik liever een hotelovernachting. Nu vind ik het sinds het overlijden van J. best spannend om alleen op pad te gaan, al moet ik er al helemaal niet aan denken om met iemand anders te moeten reizen, ongeacht wie het is. Dus dit weekend was een test om te kijken of ik het nog kan, alleen een weekendje weg. En dan is Amsterdam een goede plek om te starten, want het is immers bekend terrein.
Amsterdam ligt net als Den Haag in de rode gevarenzone. En net als thuis krijg je op straat het idee dat die rode zone helemaal niet bestaat. Het was alsof ik niet weg ben geweest, de fietsers en pooierbakken scheuren nog steeds opgefokt rond en ook de bakfietsmokkels zijn helaas nog in groten getale aanwezig, met hun bakfietskindertjes en schoothondjes. Het volk krioelt er lustig op los, alsof Corona een feestje is dat ergens anders wordt gevierd. Alle hulde voor de mensen in de horeca, die er een dagtaak aan hebben om de meute in bedwang te houden. Ieder café, restaurant én museum dat ik heb bezocht, houdt zich strikt aan de regels. Voordat je überhaupt binnen mag komen, word je gedesinfecteerd en vervolgens geregistreerd als een niet-risicogeval. Bij twijfel staat er iemand klaar met zo’n wattenstaaf van anderhalve meter om zo nodig ter plekke een Coronatest op je los te laten. Als alle voorzorgsmaatregelen achter de rug zijn, krijg je een barcode op je voorhoofd gestempeld en mag je eindelijk plaatsnemen aan een tafeltje. Allemaal heel veilig dus.
Ook het matties-dinertje verliep heel veilig, al was het jammer dat de helft van het matties-bestand heeft moeten afzeggen vanwege niet-Corona-gerelateerde omstandigheden. Maar A. en ik hebben het samen heel gezellig gehad en hebben lekker kunnen bijpraten. Fijn restaurant, goed eten, lekkere wijn; het werd een latertje in De Pijp.
Conclusie van 2 nachten in een hotel in de oude woonomgeving? Ik kan het nog, alleen een weekendje weg.

Lastig he, jezelf opnieuw uitvinden. Ik ben nu met de caravan weg om te kijken of ik dit ook alleen kan of moet verkopen. Conclusie, ik kan dit ook alleen en hou hem. Marita we zijn sterker dan we denken. Sterkte lieve (ex) collega. (Sinds dinsdag uit dienst, pensioen)
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zeg je heel mooi Tonny, jezelf opnieuw uitvinden. Want dat is het inderdaad. Wat ongelooflijk stoer van je dat je alleen op pad gaat met de caravan en dat je dat ook blijft doen. Geniet van je pensioen, lieverd!
LikeLike
Hoi Marita heel herkenbaar. Alleen heb ik het wat verder weg gezocht. (soort van pelgrimstocht door zuidwest USA) Elke stap brengt je verder. Dikke knuf
LikeGeliked door 1 persoon
Tja, in Corona-tijden zit je toch wat meer aan eigen land vast. 😉 Knuf terug, lieverd!
LikeLike