Boodschappen

Het doen van boodschappen is in deze Corona-tijd een uitdaging. We worden allemaal geacht om binnen te blijven en als we dan toch naar buiten moeten, minstens anderhalve meter afstand van elkaar te houden. Ik ga alleen naar buiten als er boodschappen gehaald moeten worden, in de praktijk kom ik dus 2 tot 3 keer per week mijn hok uit. Het juiste tijdstip om ongestoord te kunnen winkelen in de supermarkt heb ik nog niet helemaal helder, maar gelukkig houden de meeste mensen ruim afstand van elkaar en komt men alleen naar de winkel. (helaas zijn er altijd uitzonderingen die de regel bevestigen)

Gisterochtend was ik op tijd wakker en liep ik al voor 9 uur in de supermarkt rond. Om snel te kunnen winkelen, hanteer ik het welbekende boodschappenlijstje. Bij voorkeur rekening houdende met de meest efficiënte looproute. Starten met groente & fruit en eindigen met brood. Wat zou het fijn als iedereen dat in deze tijden zou doen, want mijn wandeling stokte al bij de groente. Er was namelijk een meneer die het nodig vond om alle tomaten persoonlijk te begroeten. Tomaatjes vasthouden, peinzend bekijken, wegleggen, weer pakken, hé er zijn ook andere tomaatjes, vastpakken, terugleggen, andere tomaatjes betasten en in de herhaling met het hele ritueel. Ondertussen stond ik op ruim 3 meter afstand te wachten en hield ik nauwlettend in de gaten welke tomaten onaangeraakt waren. ‘Gelukkig’ bedacht meneer zich opeens dat hij ook nog aan de komkommers en courgettes moest friemelen, zodat ik een sprintje naar de tomaten kon maken. Al ben ik er niet zeker van dat ik een doos met onaangeraakte exemplaren heb meegenomen. Volgens mij heeft hij ze namelijk allemaal in de handen gehad.

De rest van mijn aanwezigheid in de supermarkt kenmerkte zich vooral door het proberen te ontlopen van de tomatenbetaster. Die man liep zo chaotisch door die winkel heen, zonder oog te hebben voor zijn omgeving, dat het voor iedereen bijna onmogelijk werd om voldoende afstand te houden.  Ik hoop dat de beste man wel vaste tijden heeft om boodschappen te doen, want dan kan ik de zaterdagochtend om 9 uur van mijn lijstje schrappen.

De tomaten liggen nu in mijn koelkast bij te komen van de aanranding. Straks hak ik ze in stukjes,  voor de pastasaus. Met garnalen, dat bevalt vast beter dan al dat gefriemel.