December 2019

Post voor Jacco. Geen idee hoe die jongen ooit op die verzendlijst is terechtgekomen, maar het is van het Leger des Heils. In het venstertje is een sleutelhanger met kerstengel zichtbaar, op de envelop staat dat ‘u iemands engel kunt zijn’. Klopt. Die van mij en van niemand anders. Normaal gesproken zou ik het poststuk weggooien, maar dit gaat retour naar de afzender.

December vind ik al jaren een vervelende maand, maar dit jaar doe ik extra mijn best om me af te sluiten voor alle ‘feestelijke’ uitingen. Ik kan niet zeggen dat dat erg goed lukt. Naast onverwachte kerstpost heb je te maken met versierde straten, winkels vol onnodige hebbedingetjes die je beslist iemand cadeau moet doen en te lange reclame-uitingen op tv. De reclame van de Lidl werkt me enorm op de zenuwen en die van de Jumbo begint inmiddels ook te schuren.  In de afgelopen jaren aanschouwde ik de feestmaand met het nodige sarcasme, maar dit jaar (en alle komende jaren) moet ik het doen zonder mijn mede-december-moppersmurf. Natuurlijk kan ik best in mijn eentje mopperen op alles wat met de kerst te maken heeft, maar met z’n tweetjes mopperen is vele malen leuker. We hebben samen 19 decembermaanden meegemaakt, die trouwens allemaal volgens hetzelfde patroon verliepen.

Eerste kerstdag

‘Mag ik Top 2000 luisteren?’
‘Nee, dat kan mijn apparatuur niet aan.’
‘Ik moet het hele jaar naar jouw takkeherrie luisteren, je kan je best een paar dagen aanpassen.’
‘Waarom?’
‘Daarom.’
Het duurde eventjes , maar morrend ging meneer altijd overstag. Om ieder jaar weer tot de ontdekking te komen dat ‘zijn’ muziek ook in de Top 2000 staat.

’s Ochtends zaten we altijd in campingoutfit op de bank een stuk kerststol weg te werken. In de loop van de middag kleedden we ons met veel tegenzin om, want ergens in het land wachtte een gourmetstel op ons. Onderweg in de auto zongen wij ons moed in, gelukkig staan er genoeg meezingliedjes in de Top 2000.
’s Avonds op de terugweg: ‘Nou, dit hebben we ook weer overleefd.’

Oudejaarsavond

Stokbrood, kruidenboter, rundvleessalade, gehaktballetjes, oliebollen en appelbeignets op de salontafel. Jut en Jul in campingoutfit op de bank. Top 2000 op de radio en de TV zonder geluid aan.
‘Ik ben moe.’
‘Ik ook, is het al 12 uur?’
‘Nee, het is half 11. Nog anderhalf uur, dan is het nieuwjaar.’
‘Zo lang nog? Kunnen we niet alvast in bed gaan liggen?’
‘De familie verwacht om middernacht toch echt een telefoontje van ons. Laten we het nog maar even volhouden.’
‘Zucht.’
We hielden altijd vol en gingen later naar bed dan we zelf verwacht hadden. Want we hadden zo’n mooi uitzicht op het vuurwerk dat in Groningen werd afgestoken. En op de rellen in een nabijgelegen straat.

Dit jaar

Dit jaar is alles anders. Wel een Top 2000 en geen verplichtingen. Wel een campingoutfit en geen gourmetstel. Eigen regie, dat ga ik doen. En dan op 1 januari 2020 kunnen zeggen dat ik december (weer) heb overleefd.

Ik wens iedereen een fijne kerst en een gezond, liefdevol en voorspoedig 2020 toe.