Onderweg

Je kent ze wel, van die liedjes waarvan je de eerste zin kan meezingen, om vervolgens over te gaan tot gemurmel. Dat heb ik met ‘Onderweg’ van Abel, ik blèr enthousiast ‘Ik doe de deur dicht!!!’ en heb dan geen idee hoe het lied verder gaat. Daarom heb ik gisteren aandachtig naar de tekst geluisterd en ben tot een schokkende ontdekking gekomen. Die Abel* is geen lekkere jongen, zo zal ik hieronder bewijzen.

‘Ik stap de bus in
Mensen lijken te kijken
Maar ik wil ze ontwijken
Voordat ze mij zien’

Abel is een zwartrijder

‘Langs mij gaan de huizen
Het is stil achter de ruiten
Wie kan mij zien’

Abel is een zwartrijdende inbreker

‘Je hart is zo dicht bij me
Maar het klopt niet’

Abel is een zwartrijdende inbrekende moordenaar

‘wil je dansen met illusies in gedachten
ben je verder dan het heden
wil je terug naar je verleden
zegt je dat iets’

Abel is de weg kwijt

‘Ik loop de straat in
maar het zal me nooit verwarmen
omdat het mij niet kan omarmen
wie zou mij zien
het liefst zou ik willen schreeuwen
ik zou oneindig willen schreeuwen
maar het gaat niet’

Abel is een beetje heel erg de weg kwijt

Het kan geen toeval zijn dat we van die Abel nooit meer iets hebben gehoord. Hij zit ongetwijfeld in de gevangenis. In een isoleercel, gezien het geraaskal in de laatste alinea’s.

 

*Ja, ik weet dat Abel een band is, maar dat is niet leuk voor het verhaal.