Tenenkrommend

Ken je dat? Dat je lied hoort en er meteen allerlei associaties bij hebt? Ik heb dat bijvoorbeeld bij ‘Brandend Zand’ van de onlangs overleden Anneke Grönloh. Sinds Bert Visscher dit lied volledig heeft geanalyseerd, kan ik niet meer fatsoenlijk naar deze hit luisteren. (voor zover dat al mogelijk is) Bert heeft, met krijtbord in de aanslag, haarfijn duidelijk gemaakt dat Marseille niet in de woestijn kan liggen en dat 3 namen in één zin te veel zijn. En ik moet ook altijd denken aan OAD-bussen en zacht zingende golven. Kortom, hoor ik Anneke, dan zie ik Bert. Hetzelfde fenomeen doet zich trouwens voor bij ‘I’ve got you babe’ van Sonny & Cher. Ik hoor dan alleen maar Beavis & Butthead in mijn hoofd meeblèren.

Ergens in het voorjaar van 2017 heb ik mijn herinneringen aan ‘Suzanne’ van Herman van Veen met jullie gedeeld met de bedoeling om vaker songteksten te gaan analyseren. Ondanks de reeds aangelegde waslijst is het daar nooit van gekomen, omdat er altijd wel een ander onderwerp voorbij kwam waarover geschreven moest worden. Tot vandaag. Want deze week hoorde ik het werkelijk tenenkrommende nummer ‘I’ve never been to me’ van ene Charlene. In dit lied spreekt Charlene als een stalkende Jehovagetuige een ontevreden huismoeder bestraffend toe, om haar duidelijk te maken dat ze tevreden moet zijn met wat ze heeft. Want Charlene heeft weliswaar lekker lopen te sloeriën in het paradijs, ze noemt het zelf ‘subtle whoring’, maar ze is nooit bij zichzelf geweest. Boehoehoe.

Het gaat te ver om de complete tekst hier onder de loep te nemen, maar er zitten een paar tenenkrommende zinnen in dat lied. Nadat ze heeft gekweeld dat ze in de zon heeft liggen rampetampen met een priester, is ze op the Isle of Greece geweest. Serieus, het eiland Griekenland. Dat laatste foutje wil ik haar wel vergeven, per slot van rekening is ze een Amerikaanse, maar daarna vervolgt ze met deze shit:
I’ve moved like Harlow in Monte Carlo and showed ‘em what I’ve got
I’ve been undressed by kings and I’ve seen some things that a woman ain’t supposed to see

Die eerste zin levert bij mij het beeld op dat Charlene schaars gekleed op de motorkap van een Maserati is gaan liggen, ze moet toch op een of andere manier de aandacht weten te trekken van die koningen in de 2^e zin. En over welke koningen hebben we het hier eigenlijk? Namen en rugnummers graag! Of heeft zo’n vent zich gewoon voorgesteld met ‘Hi, my name is King, James King’ en dat Charlene denkt dat het een echte koning is en meteen begint te kirren dat haar stoeipakje een klittenbandsluiting heeft en dat hij best mag proberen of hij dat met één hand los kan krijgen. Je weet het niet en Charlene geeft ook geen enkele duidelijkheid. Nee, ze vervolgt met de nog vagere mededeling dat ze dingen heeft gezien die geen vrouw geacht wordt te zien. Wat dan, Charlene? Wat voor dingen bestaan er dan die een vrouw niet mag zien? Wat houden die kerels voor ons verborgen? Vertel het ons!

Lang verhaal kort: een waar kut-lied.