Bankieren

Tot voor kort deed ik thuis alle bankzaken. Man vond dat prima, als hij een internetaankoop moest doen, stond ik gereed met de bankapp om de betaling voor hem te regelen. Hij heeft ook lang niet geweten dat ik een spaarrekening voor hem had geopend. Maar omdat ik weinig thuis ben, leek het me verstandig om Man wat meer zelfstandig te maken op het bankierenvlak. Man ging schoorvoetend akkoord, want hij vond zo’n vrouw die alles voor hem regelde wel gemakkelijk. Mokkend zat hij achter zijn PC om mijn uitleg over het internetbankieren aan te horen. Want het was best lastig, met die TAN-codes en zo. Daarna moest hij van mij zelf de bankapp op zijn mobiel installeren. Vond ‘ie ook een hoop gedoe en dan heb ik hem het ‘tikkies’ uitdelen nog niet uitgelegd. Maar goed, een week later kom ik thuis en tref Man in extase aan. Want hij had een internetbestelling volledig zelfstandig afgehandeld en binnen afzienbare tijd zou er een postbode voor de deur staan met een pakje. Van Kruidvat. Kruidvat, waarvan zich 3 winkels binnen 500 meter van ons huis bevinden. ‘Ja maar, het was een internetaanbieding van scheermesjes en die kon ik natuurlijk niet laten liggen.’ Vooruit, maar sindsdien is het hek van de dam. Zijn interesse in winkelen op het wereldwijde web is toegenomen, hij heeft inzicht in zijn eigen digitale spaarvarken en betaalt zijn eigen rekeningen. Mijn grote jongen op weg naar zelfstandigheid, wie had dat ooit gedacht.
Ik denk dat hij nu wel klaar is voor de volgende les: De stofdoek. Wat is het en wat kan je er zoal mee. Ben benieuwd.