Minnaar

Sinds ik doordeweeks geheel manloos woon, krijg ik met enige regelmaat de vraag of ik al een minnaar heb. Met name mannen blijken dit graag te willen weten, geen idee waarom. Misschien vinden ze het een spannend idee, zo’n vrouw alleen in de grote stad en kunnen ze het zich eigenlijk niet voorstellen dat een vrouw überhaupt zonder een man kan leven. De wens is de vader van de gedachte, zoiets.  Of het is een verkapte sollicitatie, wat ik niet mag hopen. (sorry heren)
Nu ben ik best wel kieskeurig en is het nog niet in mij opgekomen om een minnaar aan te schaffen. Maar het onderwerp zet je wel aan het denken en na een paar glaasjes wijn leek het mij een goed plan om een wensenlijstje op te gaan stellen, voor het geval dat ik opeens tegen een potentiële kandidaat aanloop. En omdat er heel veel woorden op minnaar rijmen, is het een heel slecht gedicht geworden. Echt héél slecht. Omdat het kan. Het lag niet aan de wijn. Denk ik.

Gezocht: een minnaar
Het liefst een onweerstaanbaar exemplaar
jong, atletisch en niet al te zwaar
met veel, weinig of geen haar
en het mag best wel een beetje onvoorspelbaar
zoals het trimmen van zijn schaamhaar met een betonschaar
Niet bang voor een beetje gevaar, mijn aanstaande minnaar

Heb geen bezwaar tegen een kunstenaar of Hongaar
maar liever geen saaie ambtenaar of bedelaar
ik hoef er ook niet mee naar het altaar
we blijven heel fijn een niet-echtpaar
hopelijk is hij onvermoeibaar onverzadigbaar
en altijd voor mij beschikbaar

Is deze  man voor mij onbereikbaar
en blijft mijn verlangen onvervulbaar
hij is onvindbaar maar mij nu al dierbaar
die ene ware minnaar

Nu moet ik mijn man nog informeren over de plannen. Ik kan ook wachten met vertellen totdat die minnaar-man eindelijk eens een keer komt opdagen. Want hij laat aardig op zich wachten, op tijd komen is niet zijn sterkste kant. Niet al te letterlijk nemen trouwens, dat op tijd komen. Maar misschien is hij gekidnapt door een verwarde vrouw en zit hij nu ergens vastgeketend in een huisje. In de Ardennen of het Buda-gebergte. Dat kan natuurlijk ook nog. Het is dat ik niet weet wie het is, anders zou ik meteen een reddingsactie op touw zetten. Of ik selecteer gewoon een andere minnaar,  zo dierbaar is die gast me nu ook weer niet. Hij zoekt het maar uit met die verwarde heks, had ie z’n betonschaar maar mee moeten nemen.