Sinds ik een groot deel van mijn tijd in Amsterdam doorbreng, zijn de Groningse zaterdagen voornamelijk bedoeld voor klusjes van huishoudelijke aard. Niet direct mijn hobby, maar je moet je tijd nuttig besteden met de echtgenoot. Simpel gesteld betekent dit dat hij de boodschappen doet en ik mij stort op de inhoud van de wasmand. Ik snap de looproute in de Jumbo niet meer en hij doet alsof hij de wasmachine niet begrijpt, vandaar deze rolverdeling. Dus eigenlijk valt er niet veel spannends te melden over de zaterdag, ware het niet dat meneer vandaag een cadeau uit zijn rugzak toverde. Collega’s zijn leuk, maar niet als ze je gruwelijk lelijke dingen cadeau doen. J. heeft namelijk een klok gekregen. Een roze koekoeksklok, welteverstaan. Waarom? Nou, als opleider wil J. nog weleens verhaaltjes vertellen ter ondersteuning van het saaie lesmateriaal. En om onduidelijke redenen voert hij met enige regelmaat de klokkenverzameling van de benedenbuurman op. Voor de collega’s: ja, de benedenbuurman bestaat en ja, hij verzamelt klokken. Alles wat J. jullie nog meer vertelt, is te wijten (of te danken) aan zijn ongebreidelde fantasie. Ik snap dat zijn verhaaltjes een verpletterende indruk maken, maar ik vind het nou niet direct noodzakelijk dat hier een beloning tegenover moet staan. Tenzij het een fles wijn is. Maar nee, plots hangt er in de hal een roze klok. Die een takkeherrie maakt. Na één keer het geluid van een complete kinderboerderij aangehoord te moeten hebben, zijn de batterijen voor dat specifieke onderdeel van de klok meteen verwijderd. Bovendien vliegt de koekoek niet uit zijn nest, maar blijft hij nee-schuddend op zijn stokje zitten. Een uur later heb ik de klok volledig lamgelegd, want hij tikt ook oorverdovend hard. Alsof er een specht in het vogelhuisje verstopt zit die een variant op ‘Roodborstje tikt tegen ’t raam’ aan het spelen is. Voorlopig mag de klok in de hal blijven hangen, maar ik ga J. wat inspiratie bezorgen voor nieuwe lesmateriaal-ondersteunende verhaaltjes. Over een wijnboer en de banketbakker. Kijken wat dat gaat opleveren.
Marita's overpeinzingen 