Azijnzeikers

Heb dit jaren geleden al eens geschreven voor collega’s, maar is nog steeds actueel. Azijnzeikers, hebben we ooit zonder gekund.

Azijnzeikers. Ze bestaan al eeuwen. Het betekent zoiets als zuurpruim, maar dat vind ik toch een te negatieve benadering. Immers, de azijnzeiker is als geen ander in staat naderhand precies de vinger op de zere plek te leggen. Ik vind dat knap. Apparatuur die 2,36 cm teveel naar links staat, bedrading die met een touwtje van de verkeerde kleur is opgebonden of van die onzorgvuldige collega’s die zomaar een werkinstructie durven te schrijven én te verspreiden. Of nog erger, leidinggevenden die van de ene valkuil in de andere stappen. Azijnzeikers aanschouwen dit gedrag hoofdschuddend. En terecht natuurlijk!

Helaas zijn azijnzeikers ook erg bescheiden. Op de vraag om vooraf input te leveren of aan te schuiven bij een project om missers te voorkomen, krijg je meteen nul op rekest. Wat jammer is, want ongeleide projectielen  zoals ik kunnen heel veel van een azijnzeiker leren.  Ik ben allesbehalve perfect, al zeg ik het zelf. Het lijkt mij daarom heerlijk als een azijnzeiker mij kan coachen op mijn valkuilen zodat alles wat ik aanpak, in één keer perfect is en voor 100% door iedereen wordt geaccepteerd. Volgens mij is dit een utopie, maar in de wereld van de azijnzeiker is dit absoluut mogelijk.

Dus lieve azijnzeiker, gooi die schroom van je af en help de sukkels onder ons te streven naar een wereld van perfectie. Iedereen gelukkig en jullie weten, voorkomen is beter dan genezen. Ik wacht met spanning jullie reactie af!