Onderweg

Soms heb je van die weken dat je het gevoel hebt dat je alleen maar onderweg bent, zoals afgelopen week. Groningen – Gdansk – Groningen – Utrecht – Amsterdam – Den Haag – Amsterdam – Groningen. Thuis – vakantie – thuis – werk – ander thuis – voor de leuk – ander thuis – thuis. En als je zoveel onderweg bent, kan je lekker mensen observeren. Want mensen doen best raar in vliegtuigen en treinen.

Neem nou dat gedoe met die koffertjes in vliegtuigen. Je scoort een bijzonder goedkoop ticket en aangezien je geen geld wilt besteden aan het inchecken van een koffer, prop je je hele hebben en houden in zo’n petieterig koffertje. Zo’n koffertje dat je met het nodige stampwerk in een ‘mag-uw-koffer-wel-mee-als-handbagage’-rek duwt. Om vervolgens triomfantelijk, maar met het zweet op het voorhoofd, te constateren dat je het kreng echt wel het vliegtuig in mag nemen. Ook al kijkt de grondstewardess bedenkelijk. Eenmaal aan boord neemt het verrekte koffertje best veel plek in beslag in de bagagelocker. Maar wat kan jou het schelen, per slot van rekening wordt aan mensen die een kleine rugzak meenemen gevraagd om die maar onder de stoel te schuiven. Vervolgens bedenk je ter plekke dat je eigenlijk je nagelvijl, de Privé, het puzzelboekje met 1 ster, je mobiel, je tablet én de krentenbollen nog uit het koffertje moet halen. Plus een pen natuurlijk, anders kan je de puzzel niet invullen. Het geeft niet dat al die andere mensen moeten wachten in het gangpad, je hebt echt de ruimte nodig om de koffer uit te pakken. Oeps, daar trilt de dildo de koffer uit, snel controleren of je wel extra batterijen hebt meegenomen.

Serieus irritant. Ik ben een van die mensen die een rugzakje meeneemt als handbagage. Daar zit in: spiegelreflexcamera met toebehoren, paspoort, tickets, geld, pinpas en creditcard, leesbril, zonnebril, papieren zakdoekjes, labello, mobiel, MP3-speler en een boek of tijdschrift. MP3 plus boek heb ik al in de handjes voordat ik het vliegtuig instap, zodat ik meteen kan gaan zitten en de rugzak onder de stoel kan schuiven. En ja, ik check altijd een koffer in. Zelfs een kleine koffer die eigenlijk als handbagage meegenomen mag worden. Daar betaal ik graag voor, want dan kan ik lekker mijn toilettas volstoppen met zaken die ik mogelijk nodig kan hebben op plek van bestemming. Dus ik zal nooit, zoals vorig jaar een dame op Heathrow Airport, hysterisch worden bij de douane omdat ik de 8 kilo aan miniverpakkingen cosmetica uit de grote plastic zak moet halen om de boel in kleinere zakjes te verpakken.

Lekker relaxt reizen? Geef gewoon een beetje meer geld uit, check een koffer in en stop een dildo nooit in je handbagage.