Zestien jaar geleden was ik een single, petieterig ding van 55 kg dat vol enthousiasme 2x per week de sportschool bezocht. Totdat Een Man de boel danig in de war kwam schoppen. Al gauw werd de sportschool ingeruild voor gezellige hangavondjes op de bank met man. Knus met chips, borrelnoten, toastjes brie en wijn. En voordat je het weet, ben je 15 jaar en 30 kg verder. Hoe je het ook wendt of keert, van een man word je dus altijd dik. Omdat vooral die extra 30 kg mij toch wel een beetje heel erg in de weg zat, werd het hoog tijd voor actie. Oftewel:
Stap 1, zorg voor een baan ver weg, zodat je minder vaak gezellig moet doen op de bank;
Stap 2, ga aan de LAT en omarm het single leven.
Het klinkt wat rigoureus, maar het werkt echt. Heeft stap 1 al 15 kg ‘winst’ opgeleverd, met stap 2 hoop ik mezelf weer in de juiste vorm te boetseren. Dat boetseren moet plaatsvinden in een sportschool en daarvan zijn er genoeg in Amsterdam. Dus sinds vorige week train ik bij een goedkope, landelijke keten. Nu kwam ik er al snel achter dat aan ‘goedkoop’ een keerzijde zit. Op dag 1 bleek dat er wel lockers zijn, maar dan zonder slot. Bring your own hangslot, geweldig. Voordat ik kon sporten moest ik eerst met een chagrijnig hoofd naar de Action, heel praktisch naast de sportschool gelegen, om een hangslot te zoeken. Daar moet je eerst die hele winkel voor doorjakkeren, al struikelend over duizenden kerstversieringen. Vreselijk, ik haat winkelen. Maar goed, een cijferslot gevonden en mijn spulletjes veilig opgeborgen om vervolgens tot de ontdekking te komen dat ik zonder leesbril de cijfertjes op het slot niet kan lezen. En waar is mijn bril? Jawel, in de locker. Gelukkig kan ik op gevoel een slot openbreken. Toen moest er nog gesport worden. Agressie en roeien blijken heel goed samen te gaan.
Goedkoop betekent ook ‘zoek het lekker zelf uit met je cardio en zo’. Natuurlijk is er een app en staat de website vol met spannende trainingsschema’s, maar een beetje toezicht en begeleiding is toch niet verkeerd. Lijkt me. Ik hoop niet dat ik, handig als ik ben, vast komt te zitten in de chest press. Of in een ander eng apparaat. Want die keren dat ik heb gesport, zat er alleen iemand leuk te zijn achter de balie. Daar heb je dus geen ene flikker aan.
En dan die douches. Ik zou een schadevergoeding vragen aan degene die die dingen heeft ontworpen. Pluspunt, de douche werkt prima. Zo goed, dat het hele hokje zeiknat wordt. Er is geen bankje waarop je kan zitten, dus dan krijg je dat gedoe dat je je natte voeten in een schone onderbroek moet zien te wroeten. Misschien is het de bedoeling dat je naakt door de gezamenlijke kleedkamer gaat dartelen, maar daar pas ik voor. Ik heb andere vrouwen ook nog niet bloot zien rond paraderen, dus het ligt echt niet aan mij. Die gezamenlijke kleedkamer stelt trouwens ook geen ruk voor. Een wand met 100 lockers en 3 poefjes waar de dames de billen op kunnen plaatsen tijdens het omkleden. Leuk, dat trendy gedoe, maar een lange bank waar 100 bipsen op passen zou een stuk handiger zijn. Jullie merken het al, ik heb het enorm naar mijn zin op de sportschool.
Marita's overpeinzingen 